W 2017 r na stanowisko dyrektora generalnego WHO zostaje wybrany Tedros Adhanom Ghebreyesus. Kim jest Tedros? Tedros Adhanom Ghebreyesus jest pierwszym afrykańskim dyrektorem generalnym mianowanym do WHO i pierwszym w 72-letniej historii instytucji, który nie jest lekarzem. Ma doktorat z filozofii w zakresie zdrowia społeczności i posiada tytuł magistra nauk ścisłych w dziedzinie immunologii chorób zakaźnych. Jest skrajnie lewicowym politykiem, który był częścią brutalnego reżimu. Ukończył uniwersytet w Etiopii w 1986 roku z dyplomem z biologii i zaczął pracować jako urzędnik służby zdrowia w reżimie marksistowskiego dyktatora Mengistu Haile Mariam, podczas gdy krajem rządziła junta wojskowa Derg, dołączył następnie do twardolewicowej TPLF – która rozpoczęła życie jako partia komunistyczna i odegrała główną rolę w obaleniu Mariam w 1991 roku. Później stała się częścią EPRDF, koalicji partii lewicowych, które rządziły Etiopią do zeszłego roku. W 2010 roku dr Tedros pełnił funkcję numer 3 w kierownictwie wykonawczym Rewolucyjnego Frontu Demokratycznego Ludów Etiopii. Jako minister spraw zagranicznych w latach 2012 i 2016, Tedros stał się twarzą rządu, który organizacje praw człowieka oskarżają o systematyczne tortury, zaginięcia i represje wobec mediów i społeczeństwa obywatelskiego. W kontrowersyjnych wyborach powszechnych w Etiopii w 2015 r. rządząca EPRDF Tedrosa zadeklarowała, że ​​zdobyła wszystkie 547 mandatów ustawodawczych pośród doniesień o ciągłych represjach. W 2016 r., gdy dr Tedros był ministrem spraw zagranicznych, wdał się w publiczną walkę z Human Rights Watch o doniesienie o brutalnych atakach EPRDF na własnych obywateli.

W 2017 przed wyborem na szefa WHO pojawiły się oskarżenia, ze jako minister zdrowia Etiopii Tedros Adhanom Ghebreyesus zignorował epidemie cholery. Tedros został mianowany ministrem zdrowia Etiopii w 2005 roku i pełnił tę funkcję do 2012 roku, kiedy został ministrem spraw zagranicznych. W tym czasie Etiopia nie odnotowała oficjalnie żadnych ognisk cholery w latach 2006, 2009 i 2011. Zamiast tego odnotowano je jako przypadki „ostrej wodnistej biegunki”, objawu cholery. W czasie mianowania dr. Tedrosa do WHO Frida Ghitis z Washington Post zauważyła, że ​​Chiny „niestrudzenie pracowały za kulisami, aby pomóc Tedrosowi pokonać brytyjskiego kandydata na stanowisko WHO, Davida Nabarro. Zwycięstwo Tedrosa było także zwycięstwem Pekinu, którego przywódca Xi Jinping upublicznił swój cel, jakim jest napinanie chińskich mięśni na świecie”. Od ponad dekady gospodarka Etiopii jest w dużej mierze zależna od Chin. Pekin wydał setki milionów dolarów na wielkie projekty, w tym na nowy narodowy stadion sportowy w Addis Abebie, największym mieście i stolicy Etiopii, za 160 milionów dolarów. „Chiny budują miasto od podstaw” – powiedział Politico Welibuw Buzenehe, lokalny handlarz żywnością – „Bez Chin niewiele by się tu działo”. Chiny stały się również największym partnerem handlowym Etiopii. Export-Import Bank of China wyłożył 2,9 miliarda dolarów z projektu kolejowego o wartości 3,4 miliarda dolarów, łączącego śródlądową Etiopię z bogatym w port krajem Dżibuti. Pieniądze Chin odegrały również kluczową rolę w budowie pierwszej sześciopasmowej autostrady w Etiopii.

Tedros został wybrany na swoje stanowisko w WHO w 2017 roku. Rok wcześniej, w Addis Standard list do wydawcy napisany przez Girma Gutema, PhD Candidate, University of Oslo:

„Dlaczego dr Tedros Adhanom nie powinien kierować Światową Organizacją Zdrowia” – https://addisstandard.com/letter-editor-dr-tedros-adhanom-not-lead-world-health-organization/

W kwietniu 2020 Republikanie z Izby Reprezentantów domagali się odpowiedzi na temat stosunków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) z Chinami w obliczu narastającej krytyki Kongresu na temat reakcji na epidemię koronawirusa. W liście do dyrektora generalnego WHO Tedrosa Adhanoma Ghebreyesusa ustawodawcy GOP wyrazili obawy, że organ ONZ nie zapobiegł rozpowszechnianiu przez Chiny dezinformacji, które mogłyby pomóc w powstrzymaniu śmiertelnego wirusa.  https://thehill.com/homenews/house/492310-house-republicans-call-on-who-to-explain-relationship-with-china

Pomimo rzekomej misji WHO polegającej na działaniu jako apolityczna instytucja międzynarodowa w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych, ostatnie doniesienia mediów sugerują, że WHO pomogła Pekinowi w rozpowszechnianiu propagandy, bagatelizowała zasięg choroby i prawdopodobnie opóźniała zarządzenie stanu zagrożenia zdrowia publicznego” – napisali kongresmeni – „Biorąc pod uwagę działania i oświadczenia urzędników WHO w ciągu ostatnich kilku miesięcy, obawiamy się, że WHO nie służy już potrzebom świata, a zamiast tego czerpie wskazówki z Chin. Przez cały kryzys WHO unikała obwiniania chińskiego rządu, którym jest w istocie Komunistyczna Partia Chin. Tedros, jako lider WHO chwalił »przejrzystość« chińskiego rządu podczas kryzysu, kiedy w rzeczywistości reżim konsekwentnie okłamywał świat, zaniżając swoje rzeczywiste statystyki dotyczące infekcji i zgonów”

14 stycznia 2020 r. WHO napisała na Twitterze, że „[wstępne] dochodzenia przeprowadzone przez chińskie władze nie znalazły wyraźnych dowodów na przenoszenie się nowego koronawirusa z człowieka na człowieka” – czytamy w liście. „Te wstępne dochodzenia obejmowały uwięzienie przez Chiny każdego lekarza, który rozpowszechniał wszelkie informacje na temat COVID-19, które nie zostały najpierw wyjaśnione przez państwowe media”.

W efekcie prezydent Trump odciął finansowanie WHO – Stany Zjednoczone były największym darczyńcą tej organizacji. W odpowiedzi Dyrektor generalny Światowej Organizacji Zdrowia ostrzegł światowych przywódców przed upolitycznieniem koronawirusa argumentując, że ataki polityczne doprowadzą tylko do „większej liczby worków na zwłoki”.

W 2022 dyrektor generalny Tedros Adhanom Ghebreyesus starał się o drugą kadencję (z powodzeniem) w obliczu krytyki ze strony swojej ojczyzny – Etiopii. Tedros, który z całą pewnością wygra swoją drugą kadencję w maju, został skrytykowany za “niewłaściwe postępowanie” przez Etiopię w związku z jego własną krytyką rządu tego kraju. W Etiopii trwa wojna domowa w regionie Tigray, w której Siły Obronne Tigray walczą z rządem centralnym. Tedros skrytykował Etiopię za blokowanie międzynarodowego dostępu do Tigray, skutecznie uniemożliwiając WHO wysyłanie pomocy humanitarnej do tego regionu przez wiele miesięcy. https://thehill.com/policy/healthcare/591294-who-chief-facing-criticism-makes-case-for-another-term

W normalnym świecie, zamiast kierować globalną organizacją, Tedros i jego poplecznicy zostaliby postawieni przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym, osądzeni za swoje zbrodnie, i jeśli zostaną uznani za winnych, spędziliby resztę życia w więzieniu. https://www.roughestimate.org/roughestimate/the-crimes-of-tedros-adhanom

Więcej informacji o dr Tadrosie:

Tedros Adhanom Ghebreyesus, oprócz tego, że jest pierwszym dyrektorem WHO bez wykształcenia medycznego, był w przeszłości – w odróżnieniu od poprzedników – silnie związany z polityką. W jego biografii online WHO wymienia kwalifikacje tego etiopskiego ministra zdrowia w latach 2002-2012 – i wygląda to imponująco.

Pomijając jego referencje medyczne, Tedros jest członkiem Tigrajskiego Ludowego Frontu Wyzwolenia (Tigray People’s Liberation Front – TPLF), organizacji równie pokojowej, jak sugeruje to jej nazwa. Założona jako komunistyczna partia rewolucyjna, doszła do władzy w 1991 r., i prowadziła wojnę partyzancką przeciwko dyktaturze Mengistu, a po jego wygnaniu utworzyła koalicję z dwiema innymi partiami etnicznymi.

Z czasem TPLF zaczęła dominować nad pozostałymi partiami – większość generałów, wojskowych i najważniejszych przywódców w rządzie to Tigrajowie, w tym premier, który rządził krajem przez 21 lat – aż do śmierci. Tigrajowie stanowią jedynie 6% ludności Etiopii, jedną z głównych grup etnicznych są Amhara, którzy w większości tworzyli reżim Mengistu.

Uprzywilejowane traktowanie pod rządami Megistu spowodowało wiele niechęci wobec Amhary ze strony innych grup etnicznych, takich jak na przykład Oromo. Sam Tedros pochodzi z regionu Tigraj i był ważnym członkiem partii, a po usunięciu Mengistu związał się z TPLF, partii, która w swoim manifeście z 1968 r. nazwała lud Amhrara swoim “odwiecznym wrogiem” – https://zehabesha.com/tplf-manifesto-amhara-was-labeled-as-1-enemy-of-tigray/ .

Jak ważny był Tedros? Cóż, w etiopskiej gazecie wymieniono go jako trzeciego najważniejszego członka stałego komitetu politbiura (teraz 6), co sprawia wrażenie, że był kimś ważniejszym niż zwykły administrator medyczny – http://www.tigraionline.com/cctplf.html

W latach 90. rząd USA uznał TPLF za organizację terrorystyczną i nadal figuruje ona na liście Global Terror Database z powodu niefortunnego zwyczaju przeprowadzania zbrojnych ataków na obszarach wiejskich. https://www.start.umd.edu/gtd/search/Results.aspx?perpetrator=2127

Lud Amhary zgłasza przypadki systematycznej dyskryminacji i łamania praw człowieka przez obecny rząd. W 2010 roku organizacja Humans Rights Watch napisała raport o tym, jak pomoc w formie żywności i nawozów została wstrzymana dla lokalnych mieszkańców wsi Amhara z powodu ich powiązań z partią opozycyjną – https://www.hrw.org/news/2010/10/19/ethiopia-donor-aid-supports-repression . Inne formy restrykcji obejmowały odmowę udzielenia pomocy w nagłych przypadkach przez pracowników ministerstwa zdrowia; tego samego ministerstwa, którym w tamtym czasie kierował Tedros Adhanom.

Unia Ludowa Amhara, grupa aktywistów z siedzibą w Waszyngtonie, wystosowała wiele oskarżeń o łamanie praw człowieka przeciwko rządowi TPLF, w tym zauważyła, że wskaźnik urodzeń w regionie Amhara był znacznie niższy niż w innych regionach. Podczas sesji w etiopskim parlamencie zauważono, że około 2 miliony Amharów “zniknęło” ze spisu ludności.

Do osiągnięć Tedrosa kiedy był ministrem zdrowia należą zarzuty o tuszowanie epidemii.  W 2007 r. epidemia cholery ogarnęła region, zarażając tysiące osób w sąsiednich krajach. Kiedy rozprzestrzeniła się ona w Etiopii, rząd po prostu zmienił nazwę epidemii i nazwał ją ostrą wodnistą biegunką (AWD). Wywierano naciski na organizacje międzynarodowe (https://www.washingtonpost.com/news/worldviews/wp/2017/05/18/ethiopias-candidate-for-the-world-health-organization-doesnt-like-mentioning-a-certain-disease/ ) , aby nie nazywać epidemii jako cholerę (mimo że ONZ przeprowadził testy na zarażonych i jednoznacznie to stwierdził), a na pracowników rządowych naciskano, aby nie ujawniali liczby zarażonych. To było kolejne oszałamiające zwycięstwo ministra zdrowia.

Śmiertelna klęska głodu, która nawiedziła Etiopię w latach 80. na zawsze skojarzyła ten kraj z tym słowem, ale nie jest to do końca przeszłość. Sama WHO po wielu tryskających radością raportów o tym, jak dobrze radzi sobie etiopski sektor zdrowia, przyznała w 2016 roku, że co najmniej 8,6 mln ludzi wciąż potrzebuje pomocy żywnościowej, by przeżyć, a sytuacja nie uległa żadnej poprawie od co najmniej czterech lat. Tak więc pod koniec kadencji Tedrosa mógł się on pochwalić 8% populacji, które bez pomocy zagranicznej zostałyby skazane na śmierć głodową.

Po „błyskotliwych” osiągnięciach w służbie zdrowia, Tedros trafiły się „lepsze lody” do skręcenia. W 2012 r. został mianowany ministrem spraw zagranicznych i szybko doprowadził do rozprawienia się z dziennikarzami i przeciwnikami rządu w kraju oraz do próby ekstradycji tych, którzy zbiegli do Jemenu. Oba kraje rozpoczęły negocjacje w sprawie wyśledzenia i deportacji dysydentów z Jemenu i uwięzienia ich w Etiopii. Tedros sam prowadził te negocjacje, jest nawet zdjęcie tego medyka podczas rozmów z jemeńskim ministrem spraw zagranicznych – https://ecadforum.com/2017/05/05/tedros-adhanom-played-a-key-role-in-kidnapping-of-prominent-dissident/ .

Jednym z takich przypadków był casus obywatela brytyjskiego Andy Tsege, który został aresztowany na lotnisku w Sanie i dwukrotnie skazany w Etiopii na karę śmierci. Doprowadziło to do zaangażowania rządu brytyjskiego, który zagroził odmową pomocy dla Etiopii, jeśli nie zostanie mu przyznany azyl. Tedros odpowiedział, że Tsege jest “bardzo dobrze traktowany. Ma nawet laptopa, czy słyszeliście kiedyś o więźniu politycznym z laptopem?”. Andy oczywiście po powrocie do Wielkiej Brytanii opowiedział nieco inną historię o tym, że był torturowany przez wiele dni, wraz z dziesiątkami innych więźniów https://www.gov.uk/government/news/foreign-secretary-concerned-over-detention-of-andargachew-tsege–2 .

Być może jednym z powodów, dla których kwalifikacje Tedrosa jako ministra spraw zagranicznych są nieobecne w jego internetowych CV, są masowe protesty, które ogarnęły kraj w 2016 roku. Rząd etiopski kilka lat wcześniej ujawnił plan zajęcia 1000 mil kwadratowych ziemi, które miały być zarekwirowane pod inwestycje. Wiązało się to również z przymusowym przesiedleniem 15000 osób w regionie Oromia, co według rządu było dobre, ponieważ tam, gdzie mieszkali, obecnie “brakowało infrastruktury”. https://www.theguardian.com/world/2011/mar/21/ethiopia-centre-global-farmland-rush

Niewdzięczni obywatele nie docenili tej ogromnej przysługi, jaką wyświadczał im rząd, i podczas obchodów święta kultury w 2016 roku wybuchły masowe protesty. Policja odpowiedziała najpierw gazem łzawiącym, a później masowymi strzałami. Według Human Rights Watch policja zabiła około 500 osób. rząd wprowadził stan wyjątkowy, aresztując szacunkowo około 70 000 osób, a dziesiątki opozycyjnych dziennikarzy zmusił do emigracji. Sam Tedros wdał się w publiczną kłótnię (https://www.hrw.org/news/2016/11/04/open-letter-government-ethiopia ) z Human Rights Watch po ich prezentacji, najpierw zaprzeczając, że liczby były tak wysokie, a następnie twierdząc, że policja była nieuzbrojona, oto wideo z działań policji podczas wydarzenia.

Tak więc to ta „szlachetna postać”, która w 2017 roku wstąpiła na stanowisko dyrektora WHO. Nie omijając okazji do obrony masowych morderców, wcześniej sprzeciwiał się procesowi Uhuru Kenyatty przed MTK, za którego rządów 1300 osób zostało zabitych po sfałszowanych wyborach. Nie dziwi więc, że jedną z pierwszych rzeczy, jaką Tedros zrobił po objęciu stanowiska, było nominowanie Roberta Mugabe – na szczęście już nieżyjącego – na ambasadora dobrej woli przy WHO; człowieka, który w latach 80. wydał rozkaz zabicia 20 000 ludzi w Zimbabwe.

Tedros korzysta z każdej okazji, by chwalić dobre rządy Chin, co biorąc pod uwagę historię praw człowieka w Chińskiej Republice Ludowej, nie dziwi. Od projektów takich jak ośrodki propagandy medialnej, masowe przesiedlenia i karty oceny w stylu kredytów społecznych, rząd Etiopii pod wieloma względami jest kopią chińskiego modelu autorytarnego. Wraz z państwem jednopartyjnym i koncentracją na zysku ponad prawami człowieka.

Etiopia , do niedawna, pozostawała jednym z najgorszych na świecie podmiotów łamiących prawa człowieka, uzyskując wynik 19 na 100 w indeksie wolności człowieka za rok 2018 oraz wynik 150 na 180 za wolność prasy. Rząd pozostaje u władzy od czasu jej przejęcia w 1991 roku i jest tak popularny, że wygrywał niejedne wybory z wynikiem 100% głosów. 

Dużą rolę w promowaniu Tedrosa odegrała Fundacja Billa i Melindy Gatesów. Po dużych inwestycjach w programy opieki zdrowotnej w Etiopii, które promował Tedros, fundacja ta chciała promować podobne programy na poziomie globalnym i w tym celu przekazała WHO miliardy.

Mianowanie kogoś tak głęboko niewykwalifikowanego jak Tedros zawdzięczamy labiryntowej strukturze procesu mianowania w WHO. Dyrektor jest wybierany przez radę wykonawczą, która z kolei jest mianowana przez rotacyjną mniejszość Światowego Zgromadzenia Zdrowia, składającego się z ministrów zdrowia mianowanych przez rządy światowe. WHO ma zatem ten sam problem, co wiele innych światowych instytucji, że jej dyrektor jest mianowany przez mianowanego, który jest  mianowanego przez kogoś, kto mógł zostać wybrany zgodnie z prawem. Zatem zanim dojdzie się do dyrektora, mandat demokratyczny jest już tak rozciągnięty, że prawie pozbawiony znaczenia.

Media oczywiście przedstawiły Tedrosa jako świętą postać z moralną misją wyleczenia świata ze śmiertelnych chorób. Hasło kampanii na twitterze brzmiało: “Czas, aby Afrykańczyk stanął na czele WHO”. Rzeczywiście, można tylko żałować, że był to Afrykańczyk, który był częścią reżimu, który przez ostatnie kilka lat zabijał i przesiedlał Afrykańczyków – a nie ktoś inny.

Niektórzy zwrócili uwagę, że dyrektor generalny ma niewielką władzę nad rzeczywistą polityką w WHO, ale ta organizacja jest akceptowana jako globalny autorytet w sprawach zdrowia, i doradza rządom światowym. Złe zarządzanie WHO przez ludzi takich jak Tedros zaostrzyło globalną pandemię COvid-19. Tedros korzystał z każdej okazji, aby chwalić sposób, w jaki Chiny radzą sobie z kryzysem, nawet wtedy, kiedy lekarze byli aresztowani, a ludzie zamykani w domach. Udzielał również całkowicie sprzecznych rad. Najpierw mówił, że kraje nie powinny ograniczać podróży do i z Chin, aby nie dyskryminowane, a następnie ganił je za to, że nie zrobiły wystarczająco dużo, aby się przygotować. Wirus został nazwany pandemią dopiero kilka dni temu, po tym jak zaraził 140 krajów, czyli o 70 więcej niż podczas świńskiej grypy.

WHO jest przykładam porażki globalnych instytucji. Nie oznacza to, że organizacja ta nie zrobiła nic dobrego dla świata, ale skala złego zarządzania oznacza, że jej rady powinny mieć mniejszą wagę niż to jest obecnie, a nie doradzać firmom technologicznym, jak cenzurować informacje.