“Bundestag zatwierdził ‘odnowę’ WHO”,
“czy projekty przebudowy traktatów między WHO a umawiającymi się państwami, w tym Niemcami [Polską], mogą okazać się puszką Pandory?”, “
co kryje się za eufemizmami ‘wzmocnienia’ i ‘reformy’ WHO?”, “czy zalecenia WHO będą w przyszłości wiążące?,
co czeka ludność niemiecką [polską]?, czy blokady, reżimy testowe i obowiązkowe szczepienia wkrótce staną się normą?”,
“w tym miejscu należy zaznaczyć, że dotychczasowe komunikaty WHO [także te z okresu pandemii #COVID19] z czysto formalnego punktu widzenia były wyłącznie – nie wiążącymi prawnie – zaleceniami, które układające się państwa mogły odrzucić; od 2025 roku ulec ma to drastycznej zmianie”, “ponadnarodowe organy, których członkowie nie są legitymowani przez niemieckiego [polskiego] suwerena, które nie mają umocowania w Ustawie Zasadniczej [Konstytucji] i nie mają zobowiązań wobec niemieckiej [polskiej] ludności, uważają, że konieczna jest lepiej usieciowiona i bardziej funkcjonalna polityka pandemiczna – polegająca na rozszerzeniu kompetencji WHO”,
“co dokładnie oznacza ‘ulepszanie globalnych struktur’ i dla kogo co będzie lepsze, na razie pozostawiono otwarte”, “układ konstruowany jest w następujący sposób: obecnie negocjowana jest rewizja międzynarodowych przepisów zdrowotnych (IHR), głównego instrumentu do radzenia sobie z ogniskami chorób o międzynarodowym potencjale ryzyka”,
“WHO – w przyszłości – będzie mogła decydować, kiedy i na jak długo ogłoszony zostanie stan zagrożenia zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym (PHEIC) – czyli pandemia”, “wdrożone instrumenty zapobiegawcze [strategie testowe, nakładanie blokad, certyfikowane ograniczenia dostępu, obowiązek szczepień, przymus stosowania innych interwencji farmakologicznych] bedą wiążące dla państw umawiających, co oznacza, iż WHO interweniując w życie ludności Niemiec [Polski] zaszkodzić może całej gospodarce lub jej poszczególnym sektorom, np. za sprawą #lockdown‘u”,
“przyjrzyjmy się najważniejszym zmianom umowy WHO”: “art. 1: termin ‘stałe zalecenie’ [które przetłumaczyć można jako ‘długoterminowe’] wcześniej był ‘niewiążącą poradą lub rekomendacją’; poprawka przewiduje usunięcie określeń ‘niewiążące’; to samo dotyczy ‘tymczasowej rekomendacji’ – również w tym przypadku z tekstu umowy skreślono definicję dobrowolności i niewiążącego charakteru”, “natomiast w projekcie art. 13a czytamy: państwa-strony uznają WHO za organ kierujący i koordynujący międzynarodowe reagowanie w zakresie zdrowia publicznego podczas sytuacji zagrożenia o zasięgu międzynarodowym i zobowiązują się do przestrzegania zaleceń”, “powyższe oznacza, że wcześniej niewiążące zalecenia stały się obowiązkowymi wymogami”,
“artykuł 42 stanowi, że wszystkie umawiające się państwa muszą niezwłocznie wdrożyć przepisane środki zdrowotne, a także dopilnować, aby podmioty niepaństwowe również przestrzegaływ/w wymogów; przy czym szczegółowo nie określono, które ‘podmioty niepaństwowe’ podlegają tym zasadom – przypuszczalnie są to: lekarze, domy opieki, placówki opiekuńczo-wychowawcze, przedsiębiorcy z branży hotelarsko-gastronomicznej i wielu innych”,
“kolejna zmiana w IHR dotyczy kompetencji i uprawnień Sekretarza Generalnego WHO, uregulowanych np. w art. 12: jeśli pełniący obowiązki Tedros Adhanom Ghebreyesus zidentyfikuje potencjalną lub rzeczywistą sytuację nadzwyczajną na podstawie raportów otrzymanych przez WHO od któregokolwiek z państw-stron, poinformuje o tym wszystkie państwa-strony; będzie nawet mógł ogłosić międzynarodowy stan zagrożenia zdrowia bez zgody bezpośrednio dotkniętych nim umawiających się państ”.