WHO jest w 80% finansowana z pieniędzy sponsorów.

    Nie zawsze pochodzą one tylko od przemysłu farmaceutycznego. Znaczna ich część obejmuje wkład finansowy różnych fundacji, na przykład Billa i Melindy Gatesów. To największa fundacja dotująca WHO, która wpływa na jej prace, choć pieniądze pochodzą też od sponsorów z poszczególnych państw. Jeśli jakieś państwo przekazuje WHO pieniądze na konkretny cel, to na ogół ma w tym określone interesy. Rzadko kiedy mają one coś wspólnego ze zdrowiem. Często są to raczej interesy gospodarcze. To gry gangów i politycznych gangsterów, którzy wpływają na WHO poprzez przemysł.

    Dr med. Wolfgang Wodarg,
    internista, pulmonolog, inicjator komisji śledczej dotyczącej roli WHO w ogłoszeniu fałszywej pandemii świńskiej grypy

    Mówiąc wprost, przemysł farmaceutyczny tworzy wszystkie te artykuły medyczne pozakulisowo w celach marketingowych. Byłem tym zdumiony, gdyż miałem wówczas wielkie zaufanie do prasy medycznej i publikowanych tam informacji. Pomyślałem o całej literaturze naukowej. Dotychczas sądziłem, że czasopisma medyczne muszą spełniać bardzo surowe wymogi, by mogły uchodzić za wiarygodne. Tymczasem okazało się, że jest odwrotnie. Obecnie jestem głęboko przekonany, że większość czasopism medycznych nie powinno być uznawanych za naukowe. Wynika to nie tylko z powodu problemu z ghostwriterami piszącymi artykuły pod gotową tezę, ale również z tego, że system recenzowania jest bardzo słaby. Dlatego nie możemy mieć zaufania do niego i do stanu aktualnej literatury medycznej.

    Prof. Leemon McHenry,
    bioetyk, autor książki „Iluzja medycyny opartej na dowodach”

    […] system przemysłowy czerpie profity z zagrożeń, które sam produkuje, pod czas gdy […] zmieniające się definicje ryzyka pozwalają tworzyć zupełnie nowe potrzeby, a co za tym idzie, nowe rynki zbytu. […] W przypadku kreowania chorób koncerny korzystają z następujących technik:

    1. Klasyfikowanie naturalnych procesów jako medyczne.
    2. Przedstawianie łagodnych symptomów jako zwiastunów groźnych chorób.
    3. Przedstawianie osobistych i społecznych problemów jako problemów medycznych.
    4. Utożsamianie ryzyka z chorobą.
    5. Przedstawianie danych statystycznych w taki sposób, aby zmaksymalizować skalę problemu medycznego.


    Dr Urszula i Andrzej Domańscy,
    socjologowie medycyny

    Film dokumentalny „Czy ufać WHO” rejestruje proces poszukiwania przez reżysera odpowiedzi na pytanie, co kryje się za altruistyczną fasadą największej na świecie organizacji zajmującej się zdrowiem publicznym. To, co odkrywa, to alarmujący obraz korupcji i braku transparentności. Ten mocny, śledczy film dokumentalny rzuca światło na to, jak lobby farmaceutyczne zinfiltrowało WHO i stawia pytanie, czy takiej organizacji można ufać w kwestii troszczenia się o zdrowie publiczne.

    CZY TAKIEJ ORGANIZACJI MOŻNA UFAĆ W KWESTII TROSKI O ZDROWIE TWOJE I TWOICH BLISKICH???