Impas między Unią Europejska a Grupą Afrykańską
TWN dodał, że umowa nie zawiera „podstawowych praw i obowiązków prawnych” i „chroni interesy przedsiębiorstw, a nie prawa ludzi”.
Oxfam przedstawił listę pytań i sprzeciwów w imieniu 26 interesariuszy, w tym tę, że państwa członkowskie wydają się być pod „ogromną presją”, aby odłożyć porozumienie w sprawie programu dostępu do patogenów i podziału korzyści (PABS) na czas określony w aneksie, którego treść zostanie ustalona po podpisaniu umowy w sprawie pandemii.
Istota impasu
Patowa sytuacja wynika z różnic między Unią Europejską (UE) a Grupą Afrykańską.
UE chce aneksu powiązanego z artykułem 4 (zapobieganie pandemiom), który określa obowiązki krajów w zakresie zapobiegania pandemiom. Grupa Afrykańska niechętnie zgadza się na kosztowne obowiązki i chce w zamian aneksu związanego z uruchomieniem systemu dostępu do patogenów i podziału korzyści (PABS).
Grupa Africa oczekuje od PABS preferencyjnego dostępu do wszelkich produktów związanych z pandemią, które powstają w oparciu o informacje o patogenach mogących wywołać pandemię.
Jest to przekleństwo dla przemysłu farmaceutycznego, reprezentowanego głównie przez UE i USA.
„Te dwa obszary są decydującymi artykułami negocjacji. Jeśli uda nam się osiągnąć porozumienie w tych kwestiach, zawrzemy umowę” – zauważyła współprzewodnicząca Precious Matsoso w niedawnym przemówieniu do naukowców.
Słoniem w pokoju jest prezydentura Donalda Trumpa, od której powszechnie oczekuje się, że położy kres temu, co Zespół Trumpa nazywa „globalizmem” – praktycznie wszystkiemu, co stawia dobro globalne ponad interesy narodowe.
Delegaci oddali hołd ambasador USA Pameli Hamamoto za jej pozytywny wkład w porozumienie w sprawie pandemii, gdyż było to jej ostatnie spotkanie INB.
Kolejne spotkania INB zaplanowano na luty i kwiecień, a ostateczne porozumienie powinno być gotowe do głosowania na Światowym Zgromadzeniu Zdrowia w maju.
WHO: Biuro INB wywiera presję na Globalne Południe, aby dostosowało się do Agendy G7 „Jedno zdrowie i prewencja”
Biuro Międzyrządowego Organu Negocjacyjnego (INB), którego zadaniem jest negocjowanie Porozumienia WHO w sprawie pandemii, przyłączyło się do żądań krajów rozwiniętych, wywierając znaczną presję na kraje rozwijające się, aby poszły na kompromis, zwłaszcza w sprawie żądania Unii Europejskiej dotyczącego aneksu do porozumienia, który miałby zająć się podejściem „Jedno zdrowie” do zapobiegania pandemiom.
Wiadomo również, że Sekretariat WHO wywiera naciski na kraje rozwijające się, aby nie realizowały swoich propozycji w okresie poprzedzającym negocjacje w sprawie artykułu 12 dotyczącego systemu dostępu do patogenów i podziału korzyści (PABS).
Wiele krajów rozwijających się uważa, że system PABS stanowi podstawę porozumienia pandemicznego, mającego na celu zapewnienie pewnej równości w obliczu zagrożenia zdrowia publicznego, w ramach instrumentu, o którym powszechnie wiadomo, że nie przynosi żadnych istotnych rezultatów.
Podczas trwającej obecnie wznowionej 12. sesji INB, która odbywa się w Genewie od 2 do 6 grudnia, szczególnym celem agresywnej działalności lobbingowej Biura stała się Grupa Afrykańska, która niezłomnie domagała się osiągnięcia wymiernych rezultatów.
Źródło dyplomatyczne uczestniczące w negocjacjach poinformowało Third World Network, „że jedynym celem Biura jest jak najszybsze przyjęcie jakiegoś tekstu jako Porozumienia pandemicznego i nic innego nie ma dla nich znaczenia, nawet sensowne i sprawiedliwe wyniki”.
Biuro INB wzywa Africa Group do spełnienia żądania UE dotyczącego aneksu
We wtorek 3 grudnia Biuro przerwało przyjęty program prac INB, aby porozmawiać bezpośrednio z Grupą Afrykańską. Podczas spotkania, które trwało około 2 godzin, Biuro wyraziło niezadowolenie z propozycji tekstowych Grupy Afrykańskiej dotyczących Artykułu 4 w sprawie zapobiegania pandemii i nadzoru, które poparło również kilka innych krajów rozwijających się.